Image Alt

Istorijat

Istorijat

Istorijat Kulturni centar ˝Nikola Đurković˝ Kotor osnovala je Opština Kotor 1968. godine. Proizašao je iz duge tradicije postojanja teatra u Boki, koja seže još u antičko doba, a najviše je bila vezana za Risan.

1420-1797
1420-1797

Vladavina Venecije

Kotor ima bogatu tradiciju održavanja raznih predstava, koje su bile pretežno vjerskog karaktera i održavale su se na mnogim od trgova u Starom gradu. Takođe, ima i burnu istoriju, u kojoj su se, uz izuzetak perioda od tridesetak godina (na kraju XIV i na samom početku XV vijeka) smjenjivale uprave. Poslije nekoliko vijekova vladavine Venecije (od 1420. Do 1797.), područje Boke i Kotora prelazi najprije u ruke Austrije, zatim nakratko Rusije i najzad Francuske.
1807-1813
1807-1813

Okupacija Francuske

Diletantsko pozorište je dugo vremena bilo veoma aktivno, tako da je u vrijeme Francuske okupacije sazrela ideja o potrebi otvaranja zvaničnog pozorišta. Opštinske vlasti su tražile od francuske uprave da u Kotoru izradi pozorište, što im je i odobreno 1808. godine. Za tu potrebu francuske okupacione vlasti su 1810. godine zgradu stare Vijećnice u potpunosti preuredile i pregradile te uspostavile stalno pozorište, koje je, po redu i hronologiji kulturnih zbivanja, najstarija pozorišna institucija u Crnoj Gori i jedna od najstarijih u regionu. Bilo je to sasvim propisno pozorište, sa pozornicom sa otvorom za orkestar, parterom sa dva sprata loža. Nacrt ovog pozorišta, poznatog pod nazivom ˝Napoleonov teatar˝, sačuvan je u kotorskom arhivu, a u njemu su se odigravale muzičke i pozorišne predstave sve do osamdesetih godina XIX vijeka kada je moralo biti zatvoreno uslijed dotrajalosti. Time je ovo Pozorište prestalo da postoji i nastaje jedan dug period značajnog osiromašenja u kulturnom životu Kotora. Aktivni su jedino i dalje bili diletanti koji su često nastupali i uživali simpatije publike. Imali su i širok repertoar, od Nušića do Gogolja, a interesantan je primjer i izvođenje operete ˝Mam´selle Nitoushe˝, isključivo sa kotorskim glumcima i sviračima na trgu od Brašna, gdje su glavne uloge, režiju i scenografiju radili amateri, naši dragi sugrađani.
Voluptatem accusantium doloremque laudantium, intota rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi no architecto beatae vitae dicta sunt explicabo men enim ipsam volupt
1945-1988
1945-1988

Nakon Drugog svjetskog rata

Nakon Drugog svjetskog rata društveni i kulturni život u Kotoru je bujao. Godine 1949. osnovano je Narodno pozorište Kotor i to prije nego što je za to bila osposobljena zgrada. Svečano otvaranje bilo je 1. Januara 1950. godine u za tu priliku adaptiranoj zgradi stare Mletačke vojne bolnice iz XVIII vijeka. Ovo pozorište je bilo veoma plodno, imalo je i prvu glumačku školu kod nas, i na neki je način bilo preteča današnjeg Fakulteta dramskih umjetnosti na Cetinju. Likvidirano je 1958. i tada je nastupio period poluprofesionalng rada u okviru Centra za opšte obrazovanje i kulturu Narodnog univerziteta Kotor. Do 1966. režirano je dvadesetak komada, među kojima je bilo i nekoliko dječijih predstava. To je značajno napomenuti, jer je danas Fondacija Kotorski festival pozorišta za djecu organizacija koja je pod okriljem Centra. Tako se još nekih osam godina, uz veliki entuzijazam, održala bar sjena Narodnog pozorišta, nakon čega pozorišni rad u našem gradu zamire. Zgrada Mletačke vojne bolnice renovirana je još jednom, nakon zemljotresa 1979. Godine. Tada je urađena potpuna revitalizacija po projektu arhitekte Zdravka Moslavca, kada je pozorište dobilo današnji izgled. Pomenućemo samo dio aktivnosti u kojima je KC imao bitnu ulogu: bio je dio manifestacije Igre juga, festivala pozorišnih predstava, zatim JU fest, kasnije Kotor art-grad teatar, Festival Teuta- novi antički teatar, Festival podvodnog filma itd.
Voluptatem accusantium doloremque laudantium, intota rem aperiam, eaque ipsa quae ab illo inventore veritatis et quasi no architecto beatae vitae dicta sunt explicabo men enim ipsam volupt
1988-
1988-

Kraj prošlog vijeka

Godine 1988. Sarajevska opera je gostovala sa operom ˝Seviljski berberin˝. Takođe, između ostalih, kod nas su gostovali poznati glumci: Rade Šerbedžija, Marko Nikolić, Pavle Vujisić, Mija Aleksić, Petar Tomas, Dragica Tomas, Miki Manojlović i drugi. Kulturni Centar je dao i svoj doprinos u snimanju filmova : ``Beštije`` Živka Nikolića, zatim ``Ljepota poroka``, ``Smrt gospodina Goluže`` i u snimanju popularne serije ``Montevideo``. Imali smo i na desetine izložbi poznatih slikara sa naših prostora, između ostalih, to su bili: Boško Bošković, Vojo Stanić, Dado Đurić, Vojo Tatar i drugi. Takodje, posebno smo ponosni što je u okviru Don Brankovih dana muzike naša Velika scena ugostila virtuoza Stefana Milenkovića, koji je svirao u pratnji Crnogorskog simfonijskog orkestra.